Boekbespreking

s (Deelnemer 100937) (1974)

Een boekbespreking bevat de mening van een deelnemer over een boek. Alle meningen bij elkaar helpen je om te bepalen of een boek voor jou interessant is. Heb je zelf een boek gelezen? Schroom niet om je eigen mening te delen met een nieuwe boekbespreking. Je doet er anderen een groot plezier mee.

Alhoewel ik op meerdere momenten veel moeite had met de leesbaarheid van het boek, heb ik het als eerste boek van de BDSMzaken Boekenclub, toch weten te doorworstelen en weten te waarderen.

Over de inhoud en opbouw zal ik niet uitweiden; deze is al uitvoerig en zeer treffend beschreven door mijn mede-club-leden.

Door de extreme goorheid en nauwelijks te bevatten grofheid van de omschreven ideëen en seksuele handelingen van de vier hoofdpersonages, maar daarnaast ook door de langdradigheid in de vertelling (de 'inleiding' met uitleg over alle personages en de entourage beslaat maar liefst 1/5e deel van het boek), de bijna monotome aaneenschakeling en herhaling van de meest walgelijke acties (vooral in de eerste helft voornamelijk gericht op anussen en schijten), lijkt het me duidelijk waarom dit een bijna onleesbaar boek wordt genoemd.

Daarbij komt dat het ontbreken van enig moreel besef, het niet relateren aan de voor ons gebruikelijke normen en waarden, maakt dat je als lezer nauwelijks connectie met de schrijver of de hoofdpersonages voelt. Er ontstaat geen echte verbinding, en onbegrip, verachting en walging is alles dat overblijft...

Buiten dat de term Sadisme is afgeleid van Markies de Sade door diens schrijfsels en handelingen, heeft dit boek voor mij weinig te maken met BDSM. Alhoewel ik natuurlijk de handelingen ken en herken en deze deels ook zelf praktiseer of erover fantaseer, is er nauwelijks iets in het boek dat mijn BDSM-hart sneller doet kloppen. Wat hier voor mij in essentie ontbreekt is het verbindende gevoel, maar vooral de 'consensus' ...

Als ik deze vier libertijnen in de huidige tijd zou plaatsen binnen mijn eigen kaders, zie ik vier psychopatische persoonlijkheden die de term 'Libertinisme' gebruiken om hun denken en vooral daden te rechtvaardigen. Het ontbreken van enige empathie is hierin essentieel.

Daarom zie ik het vooral als een soort protest of spot tegen het (vooral seksuele) misbruik van machtige instituten en personen, tegen de kerk en god, misschien een test van de schrijver (' hoe ver kan ik gaan?'), misschien zelfs als een extreme 'laatste' greep naar vrijheid van idee en gevoel en 'Zijn' (eenmaal gevangen en veroordeeld kun je me niets meer afnemen).

Kortom; de drijfveer van de schrijver fascineert me meer dan het boek zelf en heeft me ook aan het denken gezet. Over moraal, over normen en waarden, over aannames, over vrijheid...over alles waar 'wij' ons vaak zo krampachtig aan vast lijken te houden en de reden waarom...