Als je deelnemer wilt worden van BDSMzaken dan moet je tenminste 16 jaar zijn. Er is geen maximum.
De discussie over de leeftijd van onze deelnemers laait regelmatig op. In ons forum zijn er al meerdere draadjes over te vinden. De discussie spitst zich telkens toe op de vraag of het verantwoord is om jongeren van 16 en 17 jaar (volledig) toegang te geven tot deze website.
Al sinds de oprichting van BDSMzaken hanteren we de leeftijdsgrens van 16 jaar. We hebben ons daarbij gebaseerd op de wetgeving. Zowel de Nederlandse als de Belgische wetgeving komen in grote mate overeen. Kort samengevat:
NL - Vanaf zestien jaar hebben jongeren seksueel zelfbeschikkingsrecht.
BE - Jongeren worden vanaf hun zestiende verjaardag bekwaam geacht om toe te stemmen met het stellen of ondergaan van seksuele handelingen (cf. artikel 372 eerste alinea Belgisch Strafwetboek).
Zie http://www.jeugdenseksualiteit.be/m_begeleiders/dossier_wetenseks.pdf
In de zedelijkheidswetgeving gaat het steeds om de bescherming van het zelfbeschikkingsrecht van mensen. Dit houdt twee dingen in:
In het bijzonder beschermt de wet minderjarigen en personen die door lichamelijk of geestelijk gebrek onvoldoende hun wil kunnen vormen of uitdrukken (wilsonbekwamen). Daarbuiten zijn seksuele gedragingen pas strafbaar als er inbreuk wordt gepleegd op de wil van de betrokkene (het slachtoffer).
P.s. Sommigen verwijzen naar art. 249 van het Wetboek van Strafrecht ('Misbruik maken van feitelijk overwicht) vanwege het natuurlijk overwicht van dominanten ten opzichte van ónderdanigen. Dat artikel is echter niet van toepassing. Het artikel geeft een opsomming van groepen van personen waarop het betrekking heeft en 'dominanten' worden niet genoemd.
De argumenten om de toegang tot BDSMzaken voor 16 en 17 jarigen te beperken lijkt voort te komen uit angst die gebasseerd is op onjuiste aannames. De meeste stellingen bevatten gevoelsmatige normen gebaseerd op het persoonlijke belevingskader van de betrokkenen:
Het klassieke voorbeeld van de argeloze sub en de kwaadwillige dominant wordt telkens aangehaald.
Het gaat dus vooral om de gevoelsmatige veronderstelling dat het mogelijk wel eens fout kan gaan. Er ontstaat daarbij kennelijk de behoefte om anderen te beschermen tegen onheil, waarbij eigen normen en waarden het uitgangspunt zijn. Hiermee stelt diegene zich boven de wetgever. De eigen gemoedsrust preveleert een strengere eis dan de wetgever oplegt.
Door personen van 16 en 17 jaar uit te sluiten worden zij beperkt in het uitoefen van hun zelfbeschikkingsrecht. Waar de wet uitgaat van seksuele vrijheid en de persoonlijke levenssfeer worden vaak argumenten aangedragen om dat niet te laten gelden voor 16 en 17 jarigen. Dat is vooral ingegeven door morele en gevoelsmatige beweegredenen en daarom een persoonlijke keuze. Iemand wordt echter een moralist als hij of zij meent zijn belevingskader aan een ander op te dringen. Daarbij probeert hij of zij anderen er toe te bewegen om dezelfde moraal te volgen. Het gaat dan vaak om aanvulling op al bestaande wettelijke regels. In feite probeert diegene voor een ander te bepalen wat goed is.
De totale wetgeving is gebaseerd op daadwerkelijk lichamelijk contact. Het spreken (chatten, e-mailen, webcammen, SL-en) over seks komt in de wetgeving niet voor. Het spreken over seksuele zaken behoort namelijk tot de vrijheid van meningsuiting. Gelukkig staat dat ook niet ter discussie. De gewenste beperking voor 16 en 17-jarige gaat niet over het virtuele contact op zich. Het richt zich op de mogelijke (ongewenste) gevolgen die daaruit voortvloeien als het contact zich in de real life wereld voortzet.
De rode draad bij de argumenten is de mogelijkheid tot misbruik van de 16 of 17 jarige. Natuurlijk bestaat die mogelijkheid! Bij elke menselijkcontact bestaat de kans op een vervelende afloop. Dat geldt niet alleen voor 16 of 17 jarigen, dat geldt voor iedereen. De hele argumentatie stoelt op de veronderstelling dat 16 en 17 jarige veel kwetsbaarder zijn dan 18-plussers. Hun gebrek aan levensbagage zou het grote manco zijn.
BDSMzaken stelt zich juist op het standpunt dat deze jongeren in de gelegenheid gesteld moeten worden hun bagage aan te vullen of op te bouwen. Dat bereik je niet door ze weg te houden van informatie die nuttig kan zijn. Er zijn zat vrij toegankelijke plaatsen op het internet die extremer zijn dan BDSMzaken. Het is dan beter dat zij deel uitmaken van een actieve community waar nog sprake is van enige sociale controle en waar openlijk vragen gesteld kunnen worden.
De toegang ontzeggen aan 16-17 jarigen zal er ongetwijfeld toe leiden dat een aantal van hen zich aanmeldt als 18-jarige of ouder. Je hoeft je identiteit niet te bewijzen dus een beetje liegen is geen enkel probleem. Het gevolg daarvan is dat anderen niet weten dat ze te maken hebben met een 16 of 17 jarige. Ze kunnen dus ook geen rekening houden met de specifieke (wettelijke) eisen voor deze groep. Bijvoorbeeld het bewegen van 16 of 17 jarigen tot aangaan van seksuele handelingen met derden is een strafbaar feit. Als iemand in zijn profiel aangeeft 18 te zijn dan zijn anderen niet bekend met die beperking.
De website www.ouderonline.nl ondersteunt ouders van internettende kinderen om hun kind op de juiste manier te leren omgaan met internet en de gevaren ervan. Ze zoeken het voor 100% in de opvoeding en de voorlichting. Nergens wordt gesproken of het inperken van het aanbod of het stellen van regels aan aanbieders van diensten. Zowel voor ouders als voor scholen bieden ze per leeftijdscategorie voorlichtingspakketten. Vaak zijn dit checklisten die met de kinderen samen besproken kunnen worden. Op die manier leren kinderen al van jongs af aan dat ze bedacht moeten zijn op mogelijke gevaren. De laatste leeftijdscategorie waarvoor voorlichtingsmateriaal beschikbaar is zijn de 13 en 14 jarigen. Daarna wordt kennelijk veronderstelt dat de kinderen wijs en mans genoeg zijn om zelfstandig hun weg op internet te vinden.
Deze veronderstelling wordt ondersteund door het onderzoeksrapport van de Rutger/Nisso-groep naar 'Instrumentele sex onder jongeren". uit hun rapport 'Sex is een game' blijkt dat jongeren kennelijk heel goed onder woorden kunnen brengen wat de mogelijk risico's zijn van het online contact maken en het daten via internet.
Aan de jongeren is gevraagd of ze mogelijk gevaren kunnen aangeven wat betreft online contacten.
Welke gevaren heb je vaak gehoord? | Jongens | Meisjes |
Op internet is niet iedereen wie hij of zij zegt dat ie is | 54% |
74% |
Nooit persoonlijke gegevens aan een onbekende geven | 54% | 70% |
Beter niet alleen afspreken met iemand die je via internet hebt ontmoet | 42% | 70% |
Nooit persoonlijke gegevens op een website zetten | 50% | 67% |
Iemand kan met een webcam opnames maken zonder dat je dit weet | 39% | 54% |
Waar moet je zelf voor uitkijken? | Jongens | Meisjes |
Iets voor de webcam doen waar ik later spijt van krijg | 77% |
92% |
Voor pedofielen | 80% | 85% |
Voor mensen die alleen maar op seks uit zijn | 67% | 87% |
Voor pesten of chanteren | 70% | 80% |
Iets vertellen over mijzelf waar ik later spijt van krijg | 60% | 62% |
De conclusie in het onderzoeksrapport luidt:
De jongeren die meededen aan dit onderzoek zijn zeer actief op het internet zowel op seksueel gebied als in het algemeen. Net als in landelijk onderzoek wordt ook hier gevonden dat msn’en de meest favoriete activiteit is. Jongeren doen dit met name voor de lol of om vrienden uit het echte leven te spreken. Er vindt opvallend veel seks plaats op of via het internet: één op de vier jongens en één op de vijf meisjes had het afgelopen half jaar online seks met iemand. Het overgrote deel van de jongeren is zich toch wel bewust van de (seksuele) gevaren die aan internetgebruik verbonden zijn.
Uit het onderzoeksrapport blijkt trouwens ook dat in beperkte mate afspraken met ouders worden gemaakt over wat kan of niet kan. Er wordt weinig gecommuniceerd over hetgeen de jongeren online uitspoken.
Uit het rapport blijkt dat met name meisjes over het algemeen een goede bagage te hebben om zich weerbaar op te stellen. Een snel onderzoekje op onze website onderschrijft die conclusie. Het aantal deelnemers van 16 of 17 jaar is zeer beperkt (0.3%). Ten tijde van ons onderzoekje hadden 7 van hen een geldige contactadvertentie (2 meisjes en 5 jongens). De jongens zijn redelijk direct in hun bedoelingen: ze willen spannende sex. De meisjes zijn veel voorzichtiger: ze vragen nadrukkelijk alleen virtueel contact of eerst een voorzichtige kennismaking.
Sinds de oprichting van BDSMzaken kunnen jongeren al deelnemer worden. In al die jaren heeft ooit nooit informatie bereikt over een verkeerd afgelopen contact met jongeren.
Alle discussies hebben geen aanleiding gegeven om ons bestaande beleid ten aanzien van jongeren te wijzigen. De wetgever geeft personen vanaf 16 jaar bescherming van het zelfbeschikkingsrecht. Het is niet aan ons om aan die zelfbeschikking te tornen. We blijven bij het standpunt dat je mensen niets moet verbieden, maar dat je ze de mogelijkheid moet bieden om voldoende bagage te verwerven waarmee ze hun eigen weerbaarheid kunnen ontwikkelen. Uit het onderzoeksrapport van Rutger/Nisso blijkt dat jongeren van vandaag de dag zijn een stuk weerbaarder zijn dan pakweg 10 jaar geleden.Jongeren zijn mogelijk nog beter voorbereid in het omgaan met virtuele contacten dan ouderen.
Het feit dat de overheid mogelijk nieuwe wettelijke regels gaat stellen is zorgwekkend, want overheidsbemoeizucht is zelden goed. Maar als die regels een vaststaand feit zijn zullen we ons er zeker aan houden.