Hoofdstuk

Luc bracht me aan de riem, terug naar de stal waar ik aan een ketting vastgemaakt werd.
Het slot klikte dicht en ik wist al meteen dat ontsnappen niet mogelijk was.
‘Tja, het slot op de poort sluit niet goed af en we willen toch niet dat je vannacht gaat rondwandelen? Of wel?’
‘Ehh nee’ antwoordde ik. ‘Maar als ik moet plassen?’
Luc keek naar de hoek van de stal, ‘Daar staat een emmer.’
Hij trok de stal dicht en met een welterusten, verliet hij het gebouw.
De lamp ging uit en ik, ik bleef achter.
Ik had niets anders te doen dan onder de deken te kruipen en proberen wat te slapen.
De volgende ochtend was ik vroeg wakker.
De zon scheen door het getraliede raam naar binnen, net op mijn gezicht.
Ik stond op, keek wat rond en besloot me te gaan scheren en wassen.
Door het geklater van het water, moest ik naar het toilet en alhoewel de emmer niet echt uitnodigend was, ging ik er toch maar boven hangen en begon te plassen.
Ik was nog maar net klaar of ik hoorde voetstappen in de gang.
Even later ging de staldeur open en daar was Luc weer.
‘Goedemorgen sletje lekker geslapen?’
Ik schrok een beetje van het woord ‘sletje’. Er was in mijn leven nog nooit een man geweest die mij zo genoemd had.
‘Eh jahoor. Heel erg rustig hier.’
Luc glimlachte toen hij het slot opende.
‘Tja, er zit behoorlijk wat grond om ons huis en daardoor zijn de geluiden ver weg.’
Hij hing de ketting met het slot aan het ook in de muur en klikte de riem weer vast.
Een kort rukje was genoeg om kenbaar te maken dat ik moest volgen en zo werd ik de stal uit geleid en liep ik op blote voeten door de gang.
Het felle zonlicht kwam me tegemoet en ik beschermde mijn ogen met mijn hand tegen het felle licht.
Het was nog maar voorjaar maar de temperatuur was nu al aangenaam.
Luc trok me mee naar een afdak waar Nadine al aan het hoofd van de tafel zat.
Vlakbij een van de pilaren waar het dak op rustte, stonden twee bakjes.
In één van de bakjes zat een zwarte vloeistof en in het andere lag een croissantje.
Luc klikte de riem aan het oog dat aan de pilaar bevestigd was en ging zelf zitten aan de tafel.
Nadine maakte met haar hand en arm een beweging dat ik op mijn knieën moest gaan zitten.
Ik ging naar beneden en al snel zat ik op mijn knieën.
Ze knipte één keer met haar vingers en het was duidelijk dat ze dat vaker gedaan had, zo hard klonk het.
Ik wist niet wat de bedoeling was maar Luc zei snel, ‘Je mag aan je ontbijt beginnen.’
‘Oops, dank u’ antwoordde ik en pakte het bakje op met mijn handen maar werd meteen terecht gewezen.
‘Een slaaf gebruikt zijn handen niet om te eten.’
Meer zei hij niet en meer woorden had ik ook niet nodig.
Ik bukte voorover en begon wat bleek koffie te zijn, op te likken en het croissantje op te eten.
Terwijl ik zo voorover zat, voelde ik mijn balletjes en pikje die nog strak in het kooitje opgesloten zaten, tussen mijn benen doorschieten en vol in het zicht hingen.
Het kooitje zorgde ervoor dat mijn erectie beperkt werd en ja, ik was geil geworden omdat ik zo behandeld werd.
Het duurde een tijd voordat ik mijn croissantje op had en het bakje met de zwarte koffie leeg gelikt had.
Luc had ondertussen de tafel afgeruimd en Nadine draaide haar stoel zodanig, dat ze recht voor me zat.
‘Tom’ zei ze.
‘Ik ken jouw geschiedenis misschien wel beter als jezelf. Ik weet wat er in je hoofd speelt en zoals zojuist, zie ik dat je geil wordt als je als een hond gecommandeerd wordt.
Dat staat me aan in een slaaf. Een slaaf moet genot ervaren uit het feit dat hij een Meesteres mag dienen. Ik weet, uit al je verhalen die je geschreven hebt, dat je het bijna nooit over je eigen genot hebt. Klaarkomen, neuken en al dat soort zaken, staan niet in jouw woordenboek.
Jij geniet om anderen te laten genieten en dat waardeer ik.’
Ik bloosde en voelde hoe mijn pikje weer stijf werd in het kooitje.
Ook Nadine was het niet ontgaan en ze weest naar het kooitje tussen mijn benen.
‘Alleen dat. Dát staat me niet aan. Ik ben van mening dat een slaaf volledig kaal en zonder attributen moet zijn.
Een halsband of stalen halsband daargelaten.
Ik weet dat het jouw droom is om gecastreerd te worden. Of lieg ik?’
Mijn hoofd werd roder en roder. Mijn pik drukte strak tegen het kooitje aan.
‘Ehh, ik, ehh?’
‘Je hoeft niets te zeggen, je klitje spreekt al voor je.
Er is alleen maar één probleem. Castreren mag helaas niet meer.
Ik ben zelf ook een groot voorstander maar helaas, ik moet me ook aan de wet houden.
Maar, misschien is er een oplossing.
In jouw verhalen heb je ooit geschreven dat je vroeger veel rookte. Klopt dat?’
Roken? Wat heeft dat ermee te maken? Ging het door mijn hoofd.
En ja, ik was vroegere een stevige roker. Maar dat was iedereen toen.
‘Eh ja, Meesteres. Ik heb inderdaad gerookt.’
‘Toen heb je een hartaanval gehad en enkele maanden nadien, ben je gestopt met roken.’
Ik knikte.
‘hoe ben je gestopt?’
‘Ik ben gestopt door lasertherapie Meesteres.’
Ze knikte, ‘dat weet ik natuurlijk. En hoe ervoer je dat? Ging het gemakkelijk?’
Ik begon te vertellen dat ik het een magisch iets vond.
Roken is een slechte eigenschap maar het was toen zo lekker. Rustgevend maar tegelijkertijd funest voor je gezondheid.
Zeker voor die van mij.
Ik had via iemand gehoord dat het via lasertherapie heel eenvoudig zou zijn en zonder afkick verschijnselen.
‘Ik had een afspraak gemaakt in Eindhoven en moest daar om twee uur zijn.
Keurig op tijd was ik daar en ik werd in de behandelkamer binnen geroepen.
Ze begon het een en ander uit te leggen en na een korte introductie, moest ik mijn bovenlichaam ontbloten.
De behandelaarster pakte een pen en drukte op verschillende punten op mijn rug, oren en in mijn nek.
Ik voelde er niets van. Alleen de druk van het puntje van de pen op mijn oren en huid.
‘Zo, we zijn klaar. Je kunt je aankleden.’
Ik trok mijn polo aan en rekende af.
Toen ik terug in mijn auto zat, ik had vooraf mijn pakje sigaretten in het middenconsole gelegd, had ik geen enkele behoefte om een sigaret op te steken.
Gelukkig heb ik dat toen ook niet gedaan en ben zonder één sigaret te roken, naar huis gereden.
Ik, als frequente Frankrijk ganger, kocht in Luxemburg altijd een tas vol sigaretten en shag omdat het veel goedkoper was.
En die tas die nog goed gevuld was, verhuisde ik van de kast in de kamer naar de meterkast.
Als ik over een maand nóg niet rook, verkoop ik ze wel was mijn gedachte en, zo ging het.
Ik heb lasertherapie altijd als iets magisch gevonden om iemand die zo graag rookte als ik, toch zonder afkickverschijnselen van het roken te krijgen.
En nee, die stok achter de deur betreffende mijn gezondheid, deed toen niet ter zake.
En zo ben ik van het roken afgekomen, Meesteres.’
Ze glimlachte.
Haar dunne beachshirt hing losjes op haar schouders en de dunne stof kon niet verhullen dat haar stijve tepels door de stof priemden.
Dat resulteerde weer in een strak kooitje voor mij.
‘Weet je’ zei de Meesteres, ‘Luc heeft ook zo’n lasertherapiebedrijf gehad maar hij is zich verder gaan specialiseren.
Als ik nou zeg dat hij ervoor kan zorgen dat je geen erecties meer krijgt, zou je dat willen?’
Ik keek de Meesteres verbaasd aan en vroeg ‘is dat echt mogelijk?’
Ze glimlachte, ‘alleen als je het echt wilt.’
Ik dacht in een koortstempo na en binnen twee seconden had ik mijn antwoord klaar.
De tranen rolden al over mijn wangen en ik antwoordde ‘Ja, please Meesteres.’
Ze glimlachte, stond op en kwam naar me toegelopen.
‘Ik heb me niet vergist in jou, dat blijkt wel.’
Ze maakte de riem van de pilaar los en trok me mee naar de stallen.
Ze wees naar de stalen deur van de eerste stal, die volledig dichtgemaakt was.
Ik duwde ertegen aan en er was volop licht binnen.
Het was een uitermate schoon vertrek en in het midden stond een behandeltafel.
‘Ga zitten’ beval ze. De tafel was wat te hoog voor mij maar ik kroop erop.
Enkele ogenblikken later, kwam Luc eraan gelopen.
‘En?’ vroeg hij aan Meesteres Nadine. ‘Is ze er klaar voor?’
Ik keek om ‘ze?’
Zonder blikken of blozen zei Nadine, ‘Ja, ze is er klaar voor.’
Luc schakelde een apparaat in en ging achter me zitten.
Ik herkende het geluid van de ventilatoren en de herrie die het maakte toen ik in Eindhoven was.
Nu zou het voor iets anders zijn.
Ik voelde de koude punt van de pen op enkele punten op mijn rug drukken en ook, net zoals toen, werden mijn oren niet vergeten.
Het gehele gebeuren duurde geen kwartier en toen ik de schakelaar hoorde die het apparaat uitzette, zei Luc, ‘Het is gebeurd.’
Hij pakte een setje sleuteltjes van het keukenblad en gaf die aan Nadine.
Nadine nam de sleuteltjes aan en liep om de behandeltafel heen.
Stak één van de sleuteltjes in het slotje en verwijderde het.
‘Doe je kooitje af, beval ze.’
Ik schaamde me dood. Wat als ik meteen een erectie zou krijgen? Nadine bleef voor me staan en ja, ik was alweer geil. Bloedgeil eigenlijk.
Hee voorzichtig maakte ik het kooitje los, drukte mijn pikje en balletjes erdoor en eindelijk was ik bevrijd.
Mijn pikje bleef wonderwel slapjes tussen mijn benen hangen.
‘Je hebt je goed gehouden sletje’ zei Nadine die met haar heupen mijn knieën uit elkaar duwde en haar onderbuik tegen mijn slappe klitje duwde.
Met haar hand streelde ze mijn tepel die stijf vooruit stond en zachtjes kneep ze erin.
‘Ben je geil, sletje?’
Geil was geen goed antwoord. Ik was botergeil. Haar lichaam tegen mij aan, mijn pikje, of klitje liever gezegd strak tegen haar onderbuik en haar vingers die rollende bewegingen maakte met mijn tepels.
Ik bloosde en mijn hoofd liep rood aan.
Tranen rolden over mijn wangen.
‘Ik ben zo geil Meesteres. Dank U.’
‘Goed zo.’ ze deed enkele stappen terug en wees naar mijn kruis.
‘Kijk slet.’
Ik keek naar beneden en mijn pikje had geen millimeter bewogen.
Ondanks dat ik bloedgeil was, kreeg ik geen erectie.
‘Luc’ zei Nadine. ‘Het is je gelukt.’
Luc glimlachte en pakte het kooitje van Nadine aan.
‘Hier’ toen hij het aan mij gaf, die heb je niet meer nodig.
‘De eerste stappen zijn gemaakt, Luc. Goed gewerkt.’
Nadine liep de ruimte en ik, ik werd aan de riem meegetrokken.
Wat bedoelde de Meesteres met ‘de eerste stappen zijn gemaakt?’
Dat zou niet lang op zich laten wachten voordat ik daar achter zou komen.