Hoofdstuk

Drie dagen en nachten later, was ik nog steeds opgesloten in het rode kooitje.
Het begon te wennen en zelfs op sommige momenten dacht ik er niet aan.
Natuurlijk was het prominent aanwezig en herinnerde mij aan mijn status.
Ook moest ik elke morgen rekening houden met welk slipje ik aantrok.
Tenslotte moest het er wel netjes uitzien.
Gelukkig had ik er genoeg en deze ochtend trok ik een mooi zwart transparant slipje aan met een roze strikje voorop.
Mijn billetjes bedekt en toen ik mijn spijkerbroek erover aantrok, voelde ik de spijkerstof door het slipje heen over mijn billetjes glijden.
Ik waste en scheerde me en liep naar beneden.
Poes rekte zich net uit en ik zei ‘Goedemorgen Poes, lekker geslapen?’
Poes geeuwde een keer en een heel zacht miauwtje kwam eruit.
‘Wil je naar buiten?’
Nou, dat hoefde ik niet te vragen en ik had de deur nog maar net op een kier of ze schoot naar buiten.
Ik kon nog net haar naroepen ‘ik ga boodschappen doen dus ben wat later thuis.’
Ik zette de koffie aan en laadde de vaatwasser uit.
Tja, ik ben alleen en heb zo’n ding eigenlijk niet nodig maar er was plaats over in de keuken.
Ik gebruik het ding één keer in de week en dan nog moet ik hem op halve lading zetten.
Mijn vaatwasser is een ‘connected’ vaatwasser. Ja, de familie Bosch kan meekijken wanneer ik hem aanzet en hoelang hij erover doet.
Ik heb niet gekeken of er een cameraatje aan de binnenkant gemonteerd zit waarmee de familie Bosch ook kan kijken hoe vies mijn vaat is.
Maar goed, ik kan het ding met mijn telefoon, ja echt, programmeren en op afstand starten.
Ze weten van gekkigheid niet meer wat ze moeten bedenken.
Oja, abonnementen op printers. Ook zoiets. Tegen die tijd koppel ik alles los en ga verder op de ‘oude’ manier.
Maar goed, met mijn koffie in mijn hand loop ik mijn computerkamer in en start mijn computer op.
Enkele ogenblikken later krijg ik beeld en weer iets later, kan ik de kranten lezen.
Ik blijf wel graag op de hoogte maar het lijkt er wel steeds meer op dat showbizznieuws en wat er op de televisie komt, belangrijker is om over te schrijven dan het échte nieuws.
Maar, dat slaan we dan maar over en lezen alleen wat wél interessant is.
Ondertussen open ik mijn mail en in één van mijn brievenbussen zie ik een bericht van de Belgische Meesteres en een tweede bericht van iemand die ik niet ken.
Ik open het bericht van Meesteres Nadine en begin te lezen,
‘Hallo Tom, het spijt mij, en Luc, dat wij zo snel moesten vertrekken. Door het overlijden van mijn vader moeten wij in België blijven om de erfenis in goede banen te leiden. Omdat mijn vader enkele bedrijven had waar ik hem van het begin bij geholpen heb en dus op de hoogte ben van het reilen en zeilen van de firma’s, ben ik genoodzaakt om in België te blijven tot alles in kannen en kruiken is.
Maar, ik heb ook aan jou gedacht en omdat ik het zo onaardig van ons vond, heb ik met een dominante vriendin over jou gesproken. Zij heeft een reallife slaaf maar ze vertelde me dat ze voorlopig, jou wel onder haar hoede kon nemen. Ze is op de hoogte van jou en jouw eigenschappen en ik heb haar jouw email adres gegeven. Ik weet niet wanneer ze jou zal schrijven maar dan weet je in elk geval dat ze via mij aan jouw e-mailadres is gekomen.
Ondertussen regel ik hier de zaakjes en Ilse, zoals ze heet, zal mij op de hoogte houden van jouw vorderingen. Lieve groetjes, Meesteres Nadine.’
Ik pakte mijn koffie, nam een slok en las de mail nog een keer.
Dus, ik werd uitgeleend zoals ik begrepen had.
Ik voelde mijn pikje in het kooitje groeien. Een glimlach verscheen op mijn gezicht.
Wie had dat ooit gedacht? Ik, ik werd uitgeleend als een object. Iemand anders die ik nog niet kende, werd mijn supervisor en trainer.
Ik bloosde van oor tot oor en mijn pikje drukte strak tegen het kooitje aan.
Het duurde even voordat het bolletje het besefte.
Ja, ik vond het geil om zo behandeld te worden. Om uitgeleend te worden. Mijn pikje had het eerder door als mijn hersentjes.
Ik dronk nog een slok koffie en hoorde Poes miauwen.
‘Ik kom eraan’ riep ik en zette mijn koffie op mijn bureau en liep naar de voordeur.
Deed hem open en Poes miauwde nog een keer alsof ze ´Dank je’ wilde zeggen maar dan doen Poezen niet hoor.
Poes had haar korte ochtendrondje gemaakt en kwam nu haar ontbijt eten.
Ik liep terug naar mijn computer en opende de mail van de nu bekende voor mij, ‘Ilse’.

‘Hallo Tom, zoals je misschien al weet, heeft Nadine mij gevraagd om jou voorlopig onder mijn hoede te nemen. Uiteraard heb jij daar het laatste woord in en ik neem aan dat je mij dat zo spoedig mogelijk laat weten.
Pas Daarna zal ik uitgebreid vertellen wat ik van jou verwacht. Dus, ik wacht op jouw antwoord of je akkoord gaat. Groetjes, Mrs. Ilse.’

Kort maar krachtig en ja, natuurlijk ging ik daarmee akkoord en terwijl Poes tegen mijn benen aan liep te duwen alsof ze wilde vragen ‘Pap, wanneer gaan we nu naar buiten toe’ reageerde ik op de mail van Mrs. Ilse.
Natuurlijk ging ermee akkoord en ik vertelde dat ik eerst mijn boodschappen zou gaan doen en daarna konden we bespreken hoe zij het wilde aanpakken.
Ik verzond mijn mail, dronk mijn koffie op en sloot alles af.
Poes en ik liepen naar buiten en Poes liep met mij mee naar de auto.
‘Tot later Poes’ en Poes sprong op een muur terwijl ik mijn auto van de parkeerplaats afdraaide en begon aan mijn boodschappen.

Boodschappen doen is geen straf voor mij. Het begint al met de rit, een kleine 50 kilometer naar de stad.
Door de bergen en hoe hoger je komt en dat gaat soms snel, hoe meer sneeuw er ligt.
Het is rustig en het berglandschap is mooi.
Ik kan daar dan ook van genieten van de verre uitzichten.
Als het helder is en dat is vaak in de winter, kun je de besneeuwde toppen van de Alpen en Mont Blanc, duidelijk zien.
Maar, er moeten ook boodschappen gedaan worden en ik, mij kennende, moet alles in tweevoud. Geen idee waarom ik die afwijking heb maar dan grijk je ook bijna nooit mis.
Dus de boodschappenkar ligt gauw vol en ik reken af.
Daarna nog enkele winkels en na de laatste winkel gehad te hebben, nog even een omweg naar het huis van een kennis van mij, ook een Belg.
Die heeft zich voor enkele maanden verstopt in Portugal en gevraagd of ik op zijn huis wilde letten.
Zijn huis ligt veel te hoog. Tenminste, voor een vakantiehuis.
Door de hoogte en de ligging, waait er bij hun altijd veel wind. Door de hoogte, ligt er heel wat maanden per jaar een flink pak sneeuw.
Ik denk, als hij twee maanden échte zomer heeft, dat het op is.
En ja, dat heeft natuurlijk ook invloed op de prijs van zo’n huis.
De vorige keer dat ik er was, zakte ik tot mijn bovenbenen weg in de sneeuw. Minimaal één meter en ik ben niet naar het huis gegaan want er lag teveel.
Nu had het deze keer flink gedooid en lag er nog een centimeter of dertig.
Nee, ik zou niet willen ruilen met waar ik woon.
Misschien heb ik niet zoveel ruimte en privacy maar ik heb, veel lager gelegen, zeven maanden zomer, drie maanden voor en najaar en maar twee maanden winter. december en januari.
Ik hou van de zomer en mooi weer.
Maar, alles werkte nog in het huis en ik had geen zin om langer te blijven.
Dus, begon ik aan de afdaling naar mijn huis.
Ik draaide de parkeerplaats op en Poes kwam al aangelopen.
Samen, waarvan ik de boodschappen droeg en Poes mij de weg wees, liepen we naar mijn huis en inderdaad, hier was het heerlijk.
Ik liet de voordeur open en ruimde de boodschappen op.
Daarna een lekker stokbroodje als lunch en daarna, een kort dutje.

Een klein uurtje later werd ik wakker en ruimde alles op.
Ik zette mijn computer aan en opende mijn mail.
Er was een mail van Meesteres Ilse binnen gekomen en ik begon te lezen,

‘Hallo Tom, ik had niet anders verwacht dat je akkoord zou gaan met mijn voorstel. Leer mij de slaafjes kennen.
Maar dat houdt wel in dat vanaf nu, het moment dat je deze mail leest, je je gaat houden aan de regels die ik hanteer.
Die regels zullen mettertijd uitgebreid worden en kunnen éénzijdig, door mij dus en iet door jou, aangepast of verwijderd worden.
Jij hebt er maar één zeggenschap over en dat is een heel simpele. Je accepteert ze of je accepteert ze niet. Er is geen tussen weg.
Veel makkelijker kan ik het niet maken.
Maar, het belangrijkste is dat je vanaf nu, je gaat houden aan mijn regels.
Nadine heeft mij uiteraard het een en ander over jou verteld en ook heeft ze mij, jouw verhalen laten lezen.
Die verhalen komen in grote lijnen overeen met de fantasieën en wensen van mijn vaste slaaf dus gelden voor jullie beiden, dezelfde regels.
Regel 1. Het is de slaaf verboden om zich af te trekken en /of seksueel genot te ervaren middels zijn pikje. Klaarkomen zonder toestemming is ten strengste verboden.
Regel 2. De slaaf draagt altijd minimaal één stuks damesondergoed.
Ik heb van Nadine begrepen dat jij ruimschoots voorzien bent. ;-)
Regel 3. De slaaf zal getraind worden om 24/7 een kuisheidskooitje te dragen.
Het is de slaaf ook verboden om een erectie te krijgen. Mocht dit voorkomen zonder dat de slaaf een kooitje draagt, is het de slaaf’s verantwoordelijkheid om snel het kooitje aan te doen.
Regel 4. Doordat het pikje, vanaf nu te noemen het klitje, onbruikbaar is als seksobject, zal de slaaf getraind worden om een orgasme te krijgen door geneukt te worden en door tepelstimulatie.
Zijn klitje zal voor het grootste deel van de tijd opgesloten zijn en alleen nog een functie hebben als plastuitje.
Regel 5. De slaaf gehoorzaamt de Meesteres onmiddellijk en mocht er, om welke reden dan ook, een uitzondering zijn, kan deze doorgegeven worden en zal de Meesteres beslissen of de uitzondering gegrond is.

Met deze regels gaan we beginnen en ik heb van Nadine begrepen dat jij je teennageltjes rood gelakt hebt? Nou, dat blijft zo en houd je bij tot ik anders beslis.
Ook het enkelbandje blijft om.
Je mag dus porno kijken zoveel als je wil maar zorg ervoor dat het klitje netjes opgesloten zit in het kooitje.
Ik wil GEEN erectie meer zien bij het sletje, begrepen?

Groetjes Mrs. Ilse.’

Ik las de mail nog een paar keer door en ja, ik voelde het ‘klitje’ groeien in het kooitje. Ik glimlachte, ze had wel gelijk hoor.
Ik besloot om later die middag haar mail te beantwoorden en ik voelde me geil.
Dat ik lange tijd niet klaar mocht komen, daarvan wist ik dat het me geil maakte en hield.
Ik ben nu eenmaal een geile slet en hoe meer ik ermee bezig was, alleen door het dragen van het kooitje, hoe lekkerder dat ik het vond.
Met een glimlach op mijn mond sloot ik mijn computer af.
Het was even tijd om andere dingen te doen, uiteraard met het klitje gekooid.