Hoofdstuk

Wij waren maar twee gewone mensen met al onze eigenaardigheden en kwaliteiten die ons uniek maakten. Onze relatie leed niet onder het verlangen de ander op te hemelen of te verafgoden. En natuurlijk hadden wij onze beperkingen zoals elke mens dat heeft.

Wij waren maar twee gewone mensen die naar elkaar toe werden gedreven door een mentale eenzaamheid in onze thuissituatie. In deze harde wereld waren wij op zoek naar een beetje geluk, begrip, respect, bevrediging, aandacht en tederheid.

Wij waren maar twee gewone mensen met het verlangen pijn te willen omzetten in lust. Opgezadeld of gezegend… het is maar hoe je het bekijkt. Het onderscheidde ons van de anderen omdat wij onze inwendige pijn met uitwendige pijn wilden bestrijden. Wat die inwendige pijn dan wel was… dat konden wij moeilijk omschrijven. Dat was als kind in ons gelegd.

Wij waren maar twee gewone mensen en hielden het eenvoudig. Geen ingewikkelde bondages, geen SM- kelders noch zolders. Wij hadden een vanilla-relatie met een sterke SM- component. Dat hadden wij voorheen ook geprobeerd met onze respectievelijke huwelijkspartners maar dat was bij jou lachwekkend ontvangen, dat leidde bij mij tot een diepe vernedering. Je kan iemand een leugenaar, een dronkaard of een smeerlap noemen. Dat kan later mogelijk nog allemaal worden goed gemaakt. Bekritiseer je iemands seksualiteit… dat komt nooit meer goed. De intimiteit met onze huwelijkspartners doofde uit.