Hoofdstuk

Als je geboren wordt dan ben je altijd met twee, je moeder is bij je.
Dood gaan… dat doe je alleen, dan ben je alleen. Ik heb vandaag een bezoek gebracht aan jouw laatste rustplaats. Ik had een vriend mee… ik kon het niet alleen.

Weet je wel hoeveel berichten wij in al die jaren hebben uitgewisseld ? Meer dan 3000 ! Ook vandaag had ik een boodschap met me mee. Ik heb ze daar neergezet, achter het graf, in de schaduw. Ik moet van mezelf in de schaduw blijven. Dat wil ik zo.
Misschien wordt die boodschap wel gevonden, het maakt niet uit. Misschien wordt mijn boodschap verwijderd, het maakt niet uit. Ik kom in het najaar wel weer naar je toe, met een nieuwe boodschap dan, met een nieuw gedicht.
Ik kom wel weer terug. Dat zal ik altijd blijven doen… zolang ik dat kan.

Het gaat beter met mij… hoewel. Ik kan nu over jou praten. Ik ben naar een psychologe gegaan. Bij mijn eerste bezoek stelde zij mij de vraag: wat verwacht je van mij ? Dat ik het allemaal kan vertellen. Ik wil gewoon vertellen wie jij was, hoe jij was, wat je belangrijk vond… hoe je in het leven stond.