Hoofdstuk

En zo begon ik aan een nieuw hoofdstuk.
Een hoofdstuk waarbij het ‘klitje’ strakker en in een veel kleiner kooitje werd opgesloten.
Ik deed het kooitje aan en bleef die middag enkele uren opgesloten tijdens mijn gewone bezigheden.
Ik voelde de basisring knellen en dat was ook het enigste wat ik voelde.
Het plassertje had geen ruimte meer en zoals ik in het vorige kooitje ervoer, was hier geen beweging meer te krijgen.
Ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik al ooit met een kleiner kooitje bezig ben geweest maar toen lukte het niet omdat het te strak zat.
Nu, door mijn ‘ongelukje’ in de winkel, waarbij het kooitje volledig afgevallen was, leek het erop dat ik het toch nog een keer moest proberen.
Omdat het een zacht en rekbaar materiaal is, hoopte ik dat het iets zou rekken zodat het mooi strak zat maar niet te pijnlijk.
Ik had het enkele uren volgehouden en toen moest ik het toch echt afdoen.
‘s Nachts het kleine kooitje dragen was nog geen optie dus ik liet er zo even bij.
Het was mooi weer en zoals elke vrijdag, besloot ik om in het nabijgelegen dorp even een biertje te gaan drinken.
Ik trapte naar het dorp en na enkele minuten nam ik plaats op het terras.
Het was heerlijk weer en na een slecht voorjaar, waren we er wel aan toe om lekker buiten te zitten.
De eigenaar kwam met ‘mijn’ glas bier en zette het voor me neer.
Ik had ooit aangegeven dat ik het liefste bier dronk uit een glas met een voet in plaats van een vaasje en dat was altijd geen probleem geweest tot het moment dat het laatste glas, met voet, gesneuveld was.
Ik ben toen op de Franse ‘marktplaats’ aan het snuffelen gegaan en vond iemand die enkele glazen verkocht. Vier stuks.
Ik kocht ze alle vier en in plaats van dat ik het bedrag aan de verkoper betaalde, betaalde ik het aan de eigenaar van de ‘marktplaats´.
Dat noemden ze een beveiligde aankoop.
Enkele dagen later kon ik het pakketje ophalen en al meteen had ik door dat het gerinkel in de doos, niet het gerinkel was van hele glazen.
Thuisgekomen maakte ik foto’s van de verpakking en elke etappe die ik verder deed, maakte ik weer een foto.
Tot ik bij de glazen uitkwam waar er dus twee, volledig gesneuveld waren.
Ik stuurde de foto’s naar de eigenaar van de ‘marktplaats’ en die was het met mij eens dat de goederen ‘niet deugdelijk’ verpakt waren geweest.
De verkoper kreeg nu de keuze of hij de goederen terug wilde, tegen betaling van de transportkosten of hij afzag van de goederen.
Uiteraard zag hij af van de goederen en ik kreeg mijn geld terug en mocht de twee hele glazen behouden.
Die twee glazen heb ik geschonken aan de kroegbaas en sindsdien, heb ik altijd hetzelfde glas, met voet.
Terwijl ik lekker genoot van het koude biertje, was het eigenlijk heel erg rustig in het dorp.
Ondanks het lange weekend waren er weinig toeristen.
Enkele ogenblikken later, draaiden er twee auto’s het plein op en een groep jongeren, ik schat tussen de 20 en 30 jaar, stapten uit.
Er was maar één meisje bij de groep en ze viel meteen op.
Ze droeg een katoenen lange zwarte broek, die wijd viel, een wit strak topje dat haar navel bloot liet maar haar borsten strak aftekenden.
Niet te groot, ik ben geen kenner maar ik schat een b-cup.
Over haar schouders had ze een zwart colbertje hangen.
De groep kwam dichterbij en het colbertje liet haar strak ingepakte borsten, vrij.
Ze droeg een bh-tje onder haar strak witte topje en het motief was duidelijk zichtbaar.
Het was wel duidelijk dat de jongedame in kwestie, heel goed wist wat de mannen graag zagen.
Toen de groep op het terras aan tafel ging zitten, bleek dat de jongedame vergezeld was van acht jongens.
Voor mij, was het genieten om te zien, niet om aan te komen.
Ondanks haar mooie verschijning, kreeg ik geen erectie.
Gelukkig maar. Ik zou me rot voelen om een stijf klitje te krijgen zonder kooitje.
Het bleef die avond rustig met klanten en omdat mijn tafelgenoten op tijd naar huis gingen, besloot ik ook maar te vertrekken.
Toen ik thuis kwam, liet ik het doek zakken en keek nog een film.
Mooi op tijd ging ik naar bed en omdat ik niet meer stookte, beneden, liet ik de deur open en kon Poes, als ze zin had, boven bij mij op bed slapen.
Poes, zoals elke poes is, doet haar eigen dingetje en ze loopt wel met me mee naar boven.
En terwijl ik onder de dekens kruip, heeft Poes een doos gevonden waar ze inkruipt en enkele ogenblikken later, ligt ze heerlijk te slapen in de doos.

De volgende ochtend scheen de zon al volop binnen en ik zwierde mijn benen over de rand van het bed en zag dat Poes voor het open raam, naar buiten lag te kijken.
Lekker met haar neus in de frisse wind.
Ik pakte mijn polo, mijn korte wielrenbroekje en liep de badkamer in.
Poes liep met me mee en nadat ze enkele keren tegen mijn benen aangedwust had waarmee ze wilde zeggen, ‘doe je de deur open zodat ik naar buiten kan?’ liep ik naar de staldeur en liet Poes naar buiten.
Ik sloot de deur weer en ging verder met mijn tandjes poetsen en mezelf scheren.
Ik trok mijn korte broek aan en nee, geen slipje dit keer.
Ook mijn polo ging aan en netjes gekleed en gewassen, liep ik de trap af, zette de koffie aan en startte mijn computer op.
Ik pakte het kleine rode kooitje en smeerde het in met een beetje vaseline.
Drukte met enige moeite mijn balletjes erdoorheen en even later ook het klitje.
Ik dacht aan vroeger. Als ik vroeger een kooitje aandeed kreeg ik altijd een erectie en werd het moeilijk om het aan te doen.
Nu, wat ouder, klitje niet meer zo eigenwijs, kon ik het aandoen en was er van weerstand, geen sprake meer.
Met een klik, zat het slotje weer op slot en ik voelde me veilig.
Het begon een gewoonte maar ook een obsessie te worden.
Ik hield het lang vol.
Mede doordat ik geen slipje droeg en alleen een rekbaar broekje, kon het kooitje met het opgesloten pikje, vrij bewegen.
Ik hield het goed bij en als ik ergens frictie voelde, smeerde ik het een beetje in met vaseline.
Het ging erg goed en pas later in de middag, reageerde de Meesteres.
‘Hoe is het gesteld met het klitje in het kleine kooitje?’
Meteen, toen ik het las, voelde ik het pikje groeien en strak gespannen in het kooitje opgesloten zitten.
De siliconen pinnetjes drukten in het blote eikeltje en ja, dat was gevoelig.
De Meesteres wist heel goed dat ik meteen opgewonden zou worden.
Ze hoefde maar enkele woorden te zeggen en mijn lichaam reageerde meteen.
Het lange orgasme verbod wierp meteen zijn vruchten af.
Niet alleen mijn lichaam reageerde fel op haar stem maar ook mijn geest.
Als ik geil werd en waar ik vroeger meteen mijn stijf plassertje aanraakte maar omdat het nu strak opgesloten zat, gingen mijn handen meteen naar mijn tepels die overmatig gevoelig waren.
Met mijn handen ging ik over mijn polo en meteen sprong het klitje ter attentie.
‘Het gaat goed, Meesteres. Dank U.’
Ze glimlachte, ‘er is één ding dat me verbaasd.’
‘Ohh, wat is dat, Meesteres?’
‘Ik vind het raar dat jij vannacht geslapen hebt zonder kooitje. Terwijl wij toch duidelijk de afspraak hadden om tien dagen 24/7 op slot te zijn.’
Ze had gelijk. Ik was bang geweest dat ik het kooitje weer zou verliezen en daarom had ik het niet meer aangedaan.
‘Ik vind dat je daarvoor straf verdient hebt, vind je ook niet?’
Oh mijn god. Nu moest ik gaan vertellen dat ik straf verdiend had maar het uiteraard niet wilde.
‘Ja, Meesteres’ zei ik beduusd. ‘Ik heb straf verdiend.’
‘Tja, je weet hoe ik erover denk. Actie is reactie.’
Ik bloosde, kreeg een erectie in het kooitje voor zover mogelijk er sprake van kon zijn.
Ik knikte, ‘Ik begrijp het Meesteres. Dank U.’
‘Goed, ik wil dat je het volgende doet. Je kleed je nu meteen helemaal uit.’
Ze wachtte even en ik begon me meteen uit te kleden.
Enkele ogenblikken later zei ze ‘ben je naakt?’
‘Ja Meesteres, ik ben naakt op het kooitje na.’
‘Goed, dan pak je een grote plastic tas en een paar tuinhandschoenen. Vervolgens ga je de tuin in en omdat ik zo aardig ben, mag je je handschoenen aandoen en de tas goed volmaken met verse brandnetels. Als je die goed vol gedaan hebt, kom je terug. Ga nu.’
Ik stond op, voelde hoe mijn klitje tegen het kooitje aan het vechten was maar dat was van mindere zorg nu.
Ik liep naar de keuken en pakte een grote plastic tas.
Daarna liep ik naar buiten en pakte een paar tuinhandschoenen en begon de prikplanten uit de grond te trekken en deed ze in de tas.
Er staan er genoeg in mijn tuin dus die paar die ik plukte, zouden niet gemist worden.
Toen de zak aardig vol was, liep ik weer naar binnen en typte een bericht terug.
‘De tas is vol Meesteres.’
Het duurde even maar al snel kwam er een antwoord.
Ga eerst naar de keuken en pak een lege plastic limonadefles.
Met een scherp mes snijd je de bovenkant en de bodem eraf zodat je een doorzichtige plastic buis overhoudt. Begrepen?’
‘Ja Meesteres, ik ga nu naar de keuken.’
Al snel had ik een bijna lege fles gevonden en met een stanleymes sneed ik de boven en onderkant eraf.
Het etiket liet gemakkelijk los en zo had ik snel een doorzichtige buis.
‘Ik ben er weer, met de buis, Meesteres.’
‘Goed, zet de buis rechtop voor je neer op het bureau. Staat hij?’
Ik pakte de lege fles en zette hem rechtop voor me neer op het bureau.
‘Ja, Meesteres. Hij staat voor me.’
‘Doe je linker handschoen aan en trek één blaadje uit de tas.’
Ik trok de handschoen aan en opende de tas.
Trok één blaadje van de stengel en hield het voor me.
‘Heb je het beet?´
‘Ja Meesteres.’
‘Je klitje, is het slap?’
Ik keek naar beneden maar kon toch niets zien door het kooitje.
Maar ik voelde wel dat er weinig leven in zat.
‘Het is slap Meesteres.’
Ze glimlachte ‘Daar zullen we dan eens verandering in brengen. Pak het ene blaadje goed beet en wrijf het krachtig over je tepels. Bedenk, je bent mij wat schuldig en daarvoor doe je het.’
Ik paktte het blaadje stevig beet en dacht aan de Meesteres toen ik het blaadje tegen mijn stijve tepel drukte.
Het prikte enorm en ik wist dat ik het verdiend had.
Ook mijn rechter tepel kreeg dezelfde behandeling en beiden werden stijf en prikten enorm.’
Met trillende handen typte ik ‘Dank U Meesteres.’
‘Ohh, je dacht dat je al van me af was? Nee, doe beide handschoenen aan en pak in elk hand een blaadje. Daarna knijp je met het blaadje op je tepel, met duim en wijsvingers op je tepels. Rol je tepels in de brandnetelblaadjes. Minimaal één minuut.’
Ik trok de tweede handschoen aan, pakte nog een blaadje en rolde de blaadjes op mijn al zo gevoelige tepeltjes en kneep de brandende sappen uit op mijn tepels.
Na één minuut zei ze ‘STOP’.
Ik liet de blaadjes en mijn in brand staande tepels los en wederom met tranen in mijn ogen deze keer, stotterde ik ´Dank U Meesteres.’
‘Heb je een erectie?’ vroeg ze.
Ik hoefde niet te kijken, mijn klitje drukte zo hard tegen het kooitje dat ik het wel wist.
‘Ja Meesteres. Het spijt me.’
‘Wat spijt je?’
De tranen rolde over mijn wangen, ‘het spijt me dat ik zo geil ben Meesteres.’
Ze lachte hardop.
‘Nou, dat zullen we dan nog wel eens zien.
Zet je camera aan en laat mij het zien hoe je het kooitje los maakt.’
‘Ja Meesteres.’
Ik liep naar de keuken, pakte de sleuteltjes en liep weer terug.
Zette de camera aan, wachtte even tot de Meesteres online was en na een goedkeurend knikje, kon ik verder gaan.
Ik stak de sleuteltjes in het slotje en maakte het los.
Na wat gefrunnik was het kooitje af en sinds lange tijd, voelde ik het bloed weer in mijn klitje stromen en het begon stijf te worden.
‘Het kooitje is af, Meesteres.’
‘Kijk, het klitje wordt meteen stijf. En mag het klitje dat?´
‘Nee Meesteres.’
‘En moet het klitje daarvoor gestraft worden?’
Ik wilde lollig doen en ‘nee’ antwoorden maar het leek me beter om eerlijk te zijn.
‘Ja Meesteres.’
‘Goed zo. Plaats de plastic buis over het klitje en balletjes. Omdat ik zo aardig ben, mag je één handschoen aandoen en laat je elke keer één blaadje in de buis vallen.
Blaadje voor blaadje totdat je klitje en balletjes bedekt zijn.
Ik trok de blaadjes van de stengel en liet ze in de plastic buis vallen.
Elke keer als een blaadje mijn klitje raakte en prikte, ging er een schok door me heen. Ik pakte het volgende blaadje en dat landde op het zakje.
Het klitje begon te lekken maar tegelijk brandde de blaadjes tegen mijn blootgestelde klitje.
Steeds voller raakte de buis en ik had een erectie die ik nog nooit gehad had maar tevens ontzettend zeer deed.
‘Als je het klitje en balletjes niet meer ziet, mag je de inhoud van de hele plastic tas in de buis drukken. Goed strak zodat alles erin zit.’
Ik huilde, mijn klitje stond in brand en mijn balletjes verschrompelde naar een minuscuul formaatje.
Het deed zo’n zeer maar mijn pikje bleef stijf.
De plastic tas was ondertussen leeg en ik drukte de laatste blaadjes erin.
‘Ben je geil?’ vroeg ze.
Ik schaamde me dood. Ja, ik was bloedgeil door de pijn wat mijn klitje aangedaan werd.
Maar ook trots omdat ik het voor haar deed.
Na enkele minuten zei ze, ‘Ik denk dat je wel genoeg gestraft bent. De volgende keer zul je beter gehoorzamen of niet?’
Ik huilde ‘Ja Meesteres. Ik weet zeker dat ik beter zal gehoorzamen.’
‘Goed, sta nu op, buig voorover en laat de buis langzaam van je klitje afglijden. Ik denk dat je nu wel genoeg gestraft bent.’
Ik stond op, boog voorover en bevrijdde het klitje van de brandnetels.
De laatste blaadjes plukte ik er af en er bleef een rood gekleurd klitje en zakje over. Het brandde enorm.
‘Dank U Meesteres’ antwoordde ik.
‘Goed zo slaafje, ik zal even wachten tot je kooitje weer aan hebt en dan neem ik afscheid van je voor vandaag.’
Het kooitje aan? Over het al zo geteisterde klitje?
Ik had geen keus. Ik pakte het kooitje, drukte mijn gehavende balletjes en pikje erdoor en sloot het weer af.
‘Wat zegt het slaafje dan?’ vroeg ze kleinerend.
‘Dank U Meesteres, voor deze interessante les die u mij gegeven hebt.’
Ze lachte, ‘welterusten slaafje’.
Nou, van slapen zal niet veel komen ben ik bang.
Ik zette de computer uit, liep naar de badkamer en bluste mijn gekooide pikje met koud water.
Het hielp niet.