Hoofdstuk

Elke seconde werd ik er aan herinnert dat ik iets fout gedaan had.
Mijn tepels, mijn pikje en mijn balletjes waren rood van de brandnetels.
Wat ik ook probeerde en smeerde, het hielp allemaal niet en pas de volgende dag, tegen de avond, begon de pijn te minderen.
Ik wist nu wel dat ik voortaan beter moest gehoorzamen.
De dagen die erop volgden, bleef ik zoveel mogelijk naakt om de wind mijn genetelde plekjes, te koelen.
Het enige voordeel dat de brandnetels hadden was, dat ik stijve tepels kreeg als nooit te voren.
Uiteraard zorgde dat en de pijn ervoor, dat ik bloedgeil bleef en dat wist ze ook.
Overdag moest ik het kleine strakke kooitje aan in combinatie met de spout die via een hangslotje ervoor zorgde dat de speling die het slappe klitje had in het kooitje, tot een minimum verkleind werd.
Ondanks dat er geen vrijheid was in het kooitje, voelde ik bij de minste of geringste opwinding dat het klitje begon te groeien.
De pijn die ik dan ervoer, was opwindend.
Het branderige velletje dat tegen het kooitje aandrukte zorgde voor nog meer opwinding.
Ondertussen liep ik door het huis met alleen mijn polo aan en het strakke kooitje, open en bloot.
Ik maakte me wijs dat ik trots moest zijn op het kooitje maar ik was trotser op het feit dat ik bijna tien dagen achter elkaar, 24/7 opgesloten was geweest, dan op het dragen van het kooitje.
Omdat ik geil werd van de pijn die ik kreeg door het opgesloten en genetelde pikje, besloot ik nog een stapje verder te gaan.
Ooit had ik een filmpje gezien van een blond meisje dat gebonden op de grond lag en binnen een bepaalde tijd, los moest komen.
Natuurlijk lukte dat niet en haar Meesteres immuniseerde haar door middel van ijzeren pols en enkelboeien.
Haar naakte lichaam was volledig toegankelijk zonder dat ze ook maar een enkele mogelijkheid had om zichzelf te beschermen.
De zweep raakte haar op haar kale kutje en na enkele ferme tikken, liepen de tranen over haar wangen.
Haar hoofd werd middels een stalen halsbeugel omhoog gehouden en haar mond werd gekneveld met een houten stok.
De Meesteres pakte een tondeuse en begon de mooie lange blonde haren, van haar mooie hoofd te scheren.
Ze kon niets doen. Ze was volledig machteloos.
Zelfs haar wenkbrauwen werden volledig geschoren en haar volledige lichaam was haarloos.
Daarna werd haar lichaam besprenkeld met een glimmende olie en de Meesteres drupte het kaarsvet over heel haar lichaam.
Tijdens het kijken naar het filmpje, kreeg ik een erectie in het kooitje.
Ondanks dat het klitje nog pijn deed van de brandnetels, die nog heftiger was doordat het strak tegen het kooitje drukte, wilde ik die pijn ervaren.
Ik wilde samen met haar, de pijn ervaren.
Ik plaatste de elektroklemmen op mijn tepels en begon de stroom op te voeren.
Het apparaat was zo ingesteld dat elke 20 seconden de stand automatisch ophoog zou gaan maar ook om de 20 seconden een stroomstoot afgegeven werd, die pijnlijk was.
Het klitje, strak op slot, volledig gefixeerd in het kooitje en de stroomstoten door de gevoelige tepels heen.
Gelukkig was het filmpje enkele minuten later afgelopen.
Pain is so close to pleasure.
Ik zette alles uit, trok de klemmen van mijn tepels en wachtte tot het klitje weer tot rust gekomen was.
In mijn hoofd tolde het.
Het heerlijke idee om aan een Meesteres overgeleverd te zijn, was toch wel het ultieme genot.
Iemand anders die de controle heeft over jou, over jouw lichaam wat wel en niet mag en uiteraard wanneer.
Die bepaalt of je genot mag ervaren of juist het tegenovergestelde, pijn.
Die Meesteres die bepaalde dat je geil moest zijn en blijven.
Die bepaalde wanneer en hoe je klaar mocht komen.
Voor een slaaf, het ultieme genot.

Ondertussen was mijn sado spelletje voorbij en mijn pikje kreeg weer ruimte in het kooitje.
Het brandde nog wel maar niet zo heftig meer.
Ondertussen had ik alweer enkele wasjes gedraaid en het voordeel van een groot huis met kleine ramen is, dat je gewoon naakt kunt rondlopen, met kooitje aan, om zo de huishoudelijke klusjes te doen.
Daar hoorde de was ook bij en ik hing mijn schone was op zolder.
Voor een buitenstaander zal het een raar gezicht zijn.
Ik, alleenstaande man, heeft alleen damesslipjes aan de wasdraad hangen.
Het is een afwijking.
Ik ben absoluut geen sissy of travestiet of ook maar iets wat daarop zou moeten lijken.
Ik ben een normale man die damesslipjes draagt. Geen gebruikte hoor, netjes schoon en het liefst nieuw.
Ik heb die afwijking altijd al gehad.
Heel, heel lang geleden, toen ik een jaar of tien was, was het dorp waar ik opgegroeid ben, nog een écht dorp.
Enkele bakkers, enkele supermarkten en ook één winkel die sportkleding en schoenen verkocht.
Uiteraard was die winkel nauw verbonden met de lokale voetbalclub maar daar had ik niets mee.
Ik herinner me nog dat ik die winkel binnenging en gelukkig was de vrouw van het koppel die achter de kassa stond.
‘Hebben jullie ook balletpakjes?’ vroeg ik.
De vrouw liep met me mee naar een rek met allerlei balletpakjes en ze vroeg ‘welke maat?’
‘Het is voor mijn nichtje en die is even groot als ikke’ zei ik.
Ze pakte een balletpakje uit het rek, hield het voor me en zei, ‘Dit moet wel passen dan.’
We liepen terug naar de kassa en ze pakte het pakje in.
Ik rekende fl 10,- af en verliet de winkel met mijn eerste, feminine kledingstuk.
Thuis trok ik het aan en gelukkig had de vrouw van de winkel er een oog voor.
Het paste precies en ja, mijn klitje werd stijf erdoor.

Misschien had ik wel een sissy willen zijn maar mijn mannelijkheid overtroefde dat altijd.
Toentertijd kon dat niet en nu, nu ben ik daar te oud en heb het lichaam er niet meer voor.
Ik kan ontzettend opgewonden raken van de strips van Lustomic.
Mooi getekend, mooie Meesteressen met hun sissyslaven.

Het was alweer avond.
Ik had de hele dag het strakke kleine kooitje gedragen en nu, was het tijd om te wisselen.
Ik was nog niet zover om ‘s nachts ook het kleine kooitje te dragen en daarom wisselde ik vroeg in de avond en ging ik slapen met het ‘normale’ kooitje aan.
Het heeft lang geduurd maar volgens mij ben ik er nu eindelijk aan gewend.
Het slapen was altijd vreselijk met een kooitje aan en als het dan te strak zat, moest ik, midden in de nacht, even gaan plassen en terug naar bed.
Nu, ben ik eraan gewend en vanochtend werd ik vroeg wakker, voelde in mijn kruis en ja, ik droeg het nog maar voelde er niets van.
Ik glimlachte tevreden.
Nog één hele dag en een hele nacht en dan mocht ik vrij.
Ik vroeg me af of ik het zou missen.
Het grote voordeel van een kooitje in mijn ogen is, dat ik geen zichtbare erectie krijg.
Natuurlijk zichtbaar in het kooitje maar ik hoefde mijn pikje, mijn gevoelens die ik op dat moment heb, dan niet publiekelijk te tonen.
Ik schaamde me voor een erectie.
Ten eerste omdat ik niet zo groot geschapen ben en omdat het mijn gevoelens niet verborg.
Ik voelde me veiliger als ik opgesloten was maar, morgen zou daar verandering in komen.

Het weer was omgeslagen en volgens de voorspellingen zouden er enkele dagen aankomen met veel regen.
Alsof er al niet genoeg is gevallen.
Maar voor mij was het wel prettig.
Ik kon naakt binnenblijven met het kooitje aan.
Bijna tien dagen erop zitten. Ik genoot ervan dat ik het bijna volbracht had.
Ik ben een slaaf, mijn seksuele genot wordt door mijn Meerdere bepaald, niet meer door mijzelf.
Overgave is genot.