Hoofdstuk

Die middag, voordat ik vertrok naar het terras, had ik het zwarte kooitje toch maar weer gewisseld met het metalen kooitje.
Het plastic werd door de huid en het warme weer, een beetje warm en daardoor werd het flexibeler en was een eigenwijs balletje er toch tussendoor geschoten.
Bij het metalen kooitje kon dat uiteraard niet maar omdat het van Chinese makelij was, sloot het niet heel erg goed op elkaar aan.
Daarom had ik het voordat ik het aandeed, eerst eens goed bestudeerd en zou de speling met een tie-wrap mogelijk kunnen oplossen.
Ik trok de tie-wrap zo strak mogelijk aan zodat er geen speelruimte meer was het kooitje goed strak zat.
Geen ruimte betekende ook dat er geen velletjes tussen de delen van het kooitje konden komen die zo pijnlijk waren.
Nadat alles goed zat, trok ik een rood slipje met open kruis aan en daarover mijn korte broek.
Ik was klaar om te vertrekken en trapte op mijn gemak naar het dorp.
Ik zag van een afstandje dat het koppel al gearriveerd was en parkeerde mijn fiets tegen de balustrade.
‘Goedemiddag’ zei ik en nam plaats aan het tafeltje.
Het stel had al wat te drinken en ik bestelde voor mezelf een biertje.
‘Ik heet Annelie’ zei de dame in kwestie, ‘en dit is Thomas.’
‘Hallo Annelie en Thomas’ zei ik terwijl ik ze een hand gaf, ‘Mijn naam is Tom.’
Ondertussen kwam de eigenaar met mijn glas bier aangelopen en zette het voor me neer.
Annelie was het meeste aan het woord terwijl Thomas genoot van zijn koude pilsje.
Ze vertelde dat ze voor de eerste keer hier in deze streek op vakantie waren en een gîtes gehuurd hadden die erg afgelegen lag.
Maar, dat was geen probleem want ze waren tenslotte voor de rust gekomen en als er iets is waar ‘we’ hier voldoende van hebben, is het rust en kalmte.
Ik riep ondertussen de eigenaar nog een keer om de glazen te vullen en terwijl hij daarmee bezig was, vroeg Annelie hoe en waarom ik hier terecht was gekomen.
Ik vertelde in enkele zinnen wat er gebeurd was.
Ondertussen kwam de eigenaar terug met de gevulde glazen en toasten we op een hopelijk geslaagde vakantie voor het stel.
Annelie hield ervan om te praten en Thomas genoot des te meer van zijn biertje.
De middag verliep snel en het stel had gereserveerd in een restaurant niet ver weg en wilde er op tijd zijn.
‘Als je zin hebt’ stelde ik voor, ‘komen jullie morgen bij mij barbecueën?’
Annelie keek Thomas aan maar voordat hij ook maar iets kon zeggen was het Annelie die bevestigend antwoordde.
Ik legde in het kort uit waar ze moesten zijn en toen het allemaal duidelijk was, vertrok het stel naar het restaurant.
Ik pakte mijn glas en de overige lege glazen en liep de bar binnen.
Bestelde nog een biertje voor mezelf voordat ik ook naar huis zou gaan.
Terwijl ik genoot van mijn biertje, dacht ik na over hoe de middag verlopen was en ik begon steeds meer te beseffen dat er meer gezegd was tussen de regels door.
Dat zorgde er weer voor dat ik een glimlach op mijn gezicht kreeg en de kroegbaas die ondertussen bij mij aan tafel was gaan zitten, aan mij vroeg wat er aan de hand was.
‘Niets hoor’ glimlachte ik.
Even later trapte ik naar huis en parkeerde mijn fiets in de schuur.
Liet Poes binnen en gaf haar wat brokjes.
Ondertussen trok ik mijn korte broek uit, mijn slipje en polo volgden en met een koud biertje uit de koelkast, ging ik naakt buiten zitten.
Het metalen kooitje zat eindelijk goed en omdat ik het strak vastgezet had, kwam er ook geen velletje meer tussen.
Het was heerlijk weer en het was genieten buiten.
De frisse avond wind waaide over mijn blote lichaam.
Of het aan de wind, of aan mijn geile gedachte en opgesloten klitje lag, kreeg ik stijve tepeltjes die zodra ik ze aanraakte, het klitje in het kooitje liet reageren.
Het ging goed met het metalen kooitje. Overdag kon ik het goed dragen en ik hoopte echt, dat ik binnenkort ook ‘s nachts opgesloten kon worden.
Maar, voordat ik naar bed ging, deze keer tenminste, ging het af.
De ring bleef wel zitten.
Net zoals Poes, die deze keer beneden sliep.
De vorige nacht begon ze om 02:00 uur te miauwen dat ze naar buiten wilde en dat herhaalde om het uur.
Afgelopen nacht had ze al beneden geslapen en dat weerhield haar ervan om te miauwen.
Ik zou het nog even aankijken en dan kon ik alsnog bekijken of ze weer boven mocht slapen.

De volgende ochtend was ik vroeg op en zoals gewoonlijk, na mijn was- en scheerbeurt, liet ik Poes naar buiten, pakte mijn koffie en liep mijn kantoor in.
Nog voor ik mijn eerste slok koffie gedronken had, ging het klitje op slot.
Strak in het metalen kooitje.
Ik pakte mijn koffie, tablet en liep de tuin in.
Onder de parasol nam ik plaats en nam de kranten door.
Geen schokkende dingen gebeurt terwijl ik sliep.
Poes liep ondertussen met haar harige lijfje tegen mijn blote benen aan te duwen.
‘Hou eens op, Poes. Het kietelt.’
Poes, die zich verveelde, liep de tuin verder in en ik keek wat ze ging doen.
Achter in de tuin, waar ik mijn tuintafel, stoelen en barbecue had staan, had ik een driehoekig schaduwdoek gespannen en jawel, dat had Poes ook ontdekt.
Het was leuk om er over heen te lopen en zo’n groot doek kon perfect gebruikt worden als hangmat.

Ik dronk mijn koffie op, liep naar binnen en kleedde me aan.
Allereerst moest ik boodschappen doen voor de gasten die ‘s avonds kwamen barbecueën.
Niets spectaculairs maar in ieder geval vers vlees en verse salade.
Op naar de winkel.