Hoofdstuk

zoals ik zo vaak zeg, heb ik een haat/liefde verhouding met mijn kuisheidskooitje.
Ik geniet ervan om het te moeten dragen.
Zodat een erectie niet mogelijk is en mocht het wel gebeuren, wat in mijn geval nogal snel gebeurt, moet het klitje gestraft worden.
Het kooitje wat ik nu regelmatig draag is een kooitje van metaal en glad van binnen.
Dat is een goed kuisheidskooitje voor de dagelijkse bezigheden maar ik zou graag een kooitje willen dat zodra de Meesteres iets zegt, wat voor mij in vele gevallen opwinding betekent, ik gestraft word omdat ik een erectie gekregen heb.
De Meesteres kan in dat geval door enkel enkele woorden te zeggen, mij op afstand straffen.
Nu moet ik wel zeggen dat ik ook geil kan worden van pijn en dan betekent een straf weer dat het een genot wordt.
Maar, zoals de Meesteres laatst zei, ‘Straf moet niet altijd plezierig zijn voor een slaaf.’
Daar heeft ze gelijk in.

Waar het door komt, weet ik niet maar tijdens de winterstand, was ons contact ook niet altijd gebaseerd op onze F/d relatie.
Ik sprak hoe dan ook, haar altijd aan met ‘U’ en dat vindt ze ook heel normaal.
Ik ook.
Er is een duidelijk verschil tussen de Meesteres en mij.
Zoals ik al zei, ik bepaalde zelf een beetje welk ondergoed ik aantrok en als ik in een lekkere geile bui was, trok ik een mooi kanten bh’tje aan met een bijpassend slipje.
De Meesteres vond dat goed en ik, ik was die dag lekker opgewonden.
Tijdens één van onze gesprekken kwam het onderwerp, ‘wonen in Frankrijk’ ter sprake.
Zoals jullie weten, woon ik in het zuiden van Frankrijk, waar ik het huis van mijn ouders hebt ge-erfd.
Omdat ik hier als kind al op vakantie kwam, kende ik hier veel mensen en uiteraard is dat tijdens mijn permanente verblijf, de laatste jaren alleen maar gegroeid.
Maar, hoe goed je ook geïntegreerd bent, je blijft altijd ‘die Hollander’ terwijl toch iedereen mij met mijn voornaam aanspreekt.
Dat gezegd hebbende, heb ik natuurlijk wel een aantal vrienden die mocht het nodig zijn, mij kunnen helpen maar het leven hier, heb ik altijd al gezien als het leven in een ‘door bergen omgeven, vallei.’
De mensen kennen iedereen in de dorpen, zelfs op twintig kilometer afstand.
Dat heeft ook te maken met de ruimtelijkheid die hier in de bergen geldt, niet zoals in Nederland.
Ik ben geboren in Nederland in een dorp met nu 18000 inwoners.
Als ik hier vertel dat ik in een dorp met 18000 inwoners, of toen 16000 inwoners, geboren ben, kijkt iedereen op.
In de Ardèche heeft zelfs geen enkele stad meer als 16000 inwoners.
Maar, ‘de vallei’ en natuurlijk ook de Fransen, houden ook in dat de wereld hier toch wel klein is.
Bijvoorbeeld als ik een leuke sketch op internet tegenkom die in het Engels is, kan ik in Nederland iedereen erop wijzen en iedereen begrijpt het dan ook.
Hier, zelfs de jeugd spreekt amper Engels.
Natuurlijk maakt internet en satelliet TV al veel goed maar als hier iets niet in het Frans is, vergeet het dan maar.
De ‘vallei’ regelt ook dingen zelf.
Politie controle is er amper. Natuurlijk wordt er wel eens gecontroleerd maar om een voorbeeld te geven, als de politie hier een drankcontrole uitvoert, dan wordt meteen iedereen via de telefoon gewaarschuwd en zal die controle, vermeden worden.
Hier in de bergen, is ‘het even een blokje om rijden’ niet mogelijk.
Als je van A naar B moet, is er maar één optie of je moet werkelijk 40 kilometer om willen rijden.
Als er een alcoholcontrole plaatsvindt op de weg naar Emile’s huis, en Emile zit in de kroeg met zijn auto voor de deur, blijft hij gewoon in de kroeg zitten tot de controle opgehouden is.
Hij kan op geen enkele mogelijke manier, om de controle heen rijden.
En daarbij, een kennis is enkele weken geleden gepakt terwijl hij drank op had achter het stuur, dan wordt zijn rijbewijs ingenomen.
Maar, zoals de 45km autootjes die wij ook in Nederland kennen, in Frankrijk ‘automobile sans permis’ heten, oftewel ‘auto zonder rijbewijs’, hebben de ‘diehard’s’ zo’n ding in hun garage staan.

Maar, dat houdt dus in dat de wereld hier klein is.
Gezellig, joviaal, vriendelijk en nee, de uitdrukking ‘Frankrijk is mooi maar er moesten geen Fransen wonen’ is grote onzin.
De mensen die dat zeggen, spreken amper of geen Frans en daardoor hebben ze problemen met communiceren.

‘De wereld is klein’ en de Meesteres herhaalde het en zei ‘Waarom kijk je niet een uit naar een camper?’
‘Trek er lekker op uit, neem Poes mee en verkend de wereld!’
En dat idee bleef hangen.
Ik begon wat te zoeken en op de Franse marktplaats rond te neuzen maar ik had geen zin om direct een groot kapitaal te investeren.
En zo kwam ik bij een kleiner campertje uit en na enkele berichtjes op en neer gestuurd te hebben, maakten we een afspraak om te bezichtigen.
Enkele dagen later reden een vriend van mij, en ik, naar de afgesproken plek en bekeken de aangeboden camper.
Omdat ik geen verplichtingen heb, ik bedoel, ik ben alleen, samen met Poes dan, kan ik gaan en staan waar ik wil en hoelang dat bepaal ik zelf dan wel.
Maar dat campertje was toch net een maatje te klein.
Ik heb geen haast.
En zo gingen we onverrichter zake weer naar huis.
Op zoek naar de volgende.

Ondertussen had de Meesteres een mailtje gestuurd.
‘Ik hoop dat je binnenkort een leuke camper tegenkomt en dat je dan de wijde wereld in kunt trekken.
Op zoek naar nieuwe avonturen.
Nieuwe avonturen voor een slaaf, zoals jij bent, gaan gepaard met regels.
Omdat ik het daar met je over wil hebben, wil ik dat je, voordat je verder leest, je kuisheidskooitje aandoet zodat je meteen merkt wat ik bedoel. Ik wacht’
Ik glimlachte, ze wist het altijd zo mooi te vertellen met een dosis humor en spot. Maar ook met een serieuze ondertoon en die klonk door in haar laatste woorden ‘ik wacht’ .
Ik maakte braaf mijn spijkerbroek los, deed heb naar beneden.
Haakte mijn vingers achter de zoom van mijn slipje en trok het eveneens naar beneden.
Mijn kleine kale klitje reageerde op de koele wind die er tegenaan waaide en ik pakte het metalen kooitje uit de lade.
Maakte het slotje los en frommelde mijn ietwat stijf geworden klitje, door de ring en duwde het in zijn geheel in het kooitje.
‘Klik’ zei het slotje en ik hing de sleuteltjes op.
Meteen begon het klitje te reageren en ik voelde het tegen de wand van het kooitje drukken.

Met mijn broek en slipje nog op mijn enkels, las ik verder.
‘Goed, nu je netjes op slot zit wil ik heet even hebben met jou over de laatste tijd.
Zoals je weet, heb ik het ook druk en dan schiet mijn taak als Meesteres soms te kort.
Maar dat wil niet zeggen dat ik je zomaar laat gaan.
Om te beginnen, de camper. Ik heb begrepen uit onze berichtjes dat je daar werk van het maken bent.
Dat is een goed teken.
Je weet dat mocht je er een vinden, er regels gemaakt zullen worden die jou als slaaf gelden als je op pad bent.
Maar omdat het nog niet zover is, wil ik je vast enkele regels opdragen die ingaan op één januari 2025.

Regel één is : de slaaf (en dat ben jij) draagt minimaal één stuks damesondergoed dagelijks. Dit kan uitgebreid worden door je eigen keuze of verplicht door mij.
Dat is de standaard regel. Die regel kan IK alleen wijzigen. IK kan bepalen dat jij een heren onderbroek aan moet. In jouw geval zou dat een straf betekenen.

Regel twee: Regel twee is een regel die al gold maar nu per i januari 2025 als vaste regel geldt. Alle teennagels zullen gelakt zijn én bijgehouden worden in de door mij gekozen kleur.
Ik kan ten alle tijden een foto opvragen van jouw teentjes en owee, als ik ook maar één nageltje vindt dat er niet verzorgd uitziet.
Ik bepaal altijd welke nagels van je vingers ook gelakt moeten zijn.

Regel drie: komt ook voort uit een bestaande regel. Je enkelbandje. Tot op heden droeg je altijd een enkelbandje met mijn hoofdletter eraan.
Een dun feminine enkelbandje maar dat wordt een groter en steviger exemplaar dat jouw onderdanigheid naar buiten uitdraagt.
Je zult je trots gaan voelen dat je die enkelband mag dragen.

Regel vier: is niet mogelijk waar je nu woont maar zodra je mobiel bent met de camper, zul je moeten wennen aan het dragen van je halsband.

Regel vijf: Aftrekken was al verboden maar vanaf 1 januari zal het nutteloos aanraken van je klitje ook verboden zijn. Tijdens het wassen, plassen, scheren en epileren mag je het aanraken zolang het geen opwinding veroorzaakt.
Het aanraken als het stijf is, is dus volledig verboden.
Klaarkomen mag alleen als IK het toesta.
Om jou enigszins tegemoet te komen, mag je vier keer per jaar vragen om een orgasme. Buiten de orgasmes die ik opdraag, om.
Dus één keer per seizoen.
Als ik instem, blijft de regel gelden, handjes af en zeker geen aftrekken.
Als ik een aanvraag goedgekeurd heb, zul je eerst moeten aangeven hoe je denkt klaar te willen komen en dan zal ik erover beslissen.
Beter een geile slet in de hand dan de lucht van tien.
Dus, bedenk heel goed wat en wanneer je iets vraagt. Langzaam aan zullen we verder gaan met het trainen om het klitje achter slot en grendel te houden.
Omdat het klitje als het opgesloten is, niet in een klein damesslipje past, mag je tijdens de periode van opsluiting, een slipje dragen met openkruis.
Tevens zullen we de bovenkleding aanpassen zodat je langdurig zonder frictie opgesloten kunt zijn.
’s Nachts, heb ik begrepen, is het al geen probleem meer en dat breidden we alleen maar uit.
Regel zes: Aanvullend op regel vijf, dat klitje is of opgesloten of het wordt niet aangeraakt.
Omdat ik je niet volledig droog wil leggen op seks gebied mag je de overige lichaamsdelen, je kontje en tepeltjes, verwennen, pijnigen maar onder geen beding, mag er een orgasme plaatsvinden. Dat privilege heb IK. Niemand anders en zeker jij niet
En als laatste, regel zeven maar niet minder onbelangrijk.
Je bent eerlijk, gehoorzaam en als iets om de een of andere reden niet uitvoerbaar is, meld je dat bij mij.

Het belangrijkste van deze regels is, dat jij NIET meer bepaalt wanneer en hoe je klaarkomt. Beginnende op één januari.

Je hebt daarom nog even tijd om erover na te denken of je ermee instemt maar jou kennende, zit je nu al met een stijf klitje in je kooitje.

Het moge duidelijk zijn dat dit een begin is van de regels maar ik ga ervan uit dat je je er aan houdt. Groetjes Meesteres’

Ik bloosde bij het lezen van de regels.
Ze wist het altijd zo pakkend te brengen en ik genoot van haar directheid.
Niet kinderachtig doen maar gewoon de dingen bij zijn naam noemen zodat je meteen weet waar je aan toe bent.
Ik ben zelf wat meer timide maar daarom genoot ik ook zo van haar.

Ik las de regels nog een keer door en mijn klitje vocht tegen het kooitje.
Met zulke regels zou het een spannend jaar gaan worden.

De feestdagen keek ik niet naar uit.
Ik ben tijdens de feestdagen alleen en heb geen zin om er een ‘feest’ van te maken. Gewoon, lekker warm bij de kachel, filmpje aan.
Maar de vooruitzichten naar het nieuwe jaar, ja, die stonden mij wel aan.

Voordat ik mijn computer afsluit, wil ik iedereen fijne feestdagen toewensen en dat het komend jaar beter mag worden voor iedereen.